Ortaokul yıllarımın naif kitabı. Okumakta gecikmiş olsam da... ama iyi ki çocukken değil de şimdi okumuşum. zeze'nin saflığına, sıcaklığına akıl erdirebilmek için baya büyük olmak gerekiyor çünkü...
kitap, fakir bir aile çocuğu olan zeze'nin yaşadığı olayları anlatıyor. vasconcelos'a göre "günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü"dür.
tam on iki günde yazdığı bu romanı "yirmi yıldan fazla bir zaman yüreğinde taşıdığını" söyler.
yirmi yıldan fazla yürekte taşınmış bu kitap yani zeze'nin maceraları, güneşi uyandıralım'la devam edip, 'delifişek' ile son buluyor.