Sessizce, bir rüyada gelmişti annesi ona ölümünden sonra, balmumuyla pelesenkağacı kokusu yayan erimiş bedeni bol kahverengi kefenin içinde, Stephen'ın üzerine put gibi, sitem dolu, biraz ıslanmış kül kokulu, eğilmişti.
"Bir" dedi Belacque, " neredeyse göbek kordonum sakarca kesilir kesilmez rahimle yeniden birleşmeye çabaladım ve bu bebeklik çabalarımı ölüm gelip beni geri alana kadar azaltmadım".
Sevdiklerini kaybetmek, şerefini kaybetmek, ruhunun lanetlenmesiyle başa çıkmak gerçekten de böyle uzun bir açlıkla başa çıkmaktan daha kolaydır. Acı ama gerçek.
Fakat onu gördüm ve affettim. Affetme mutluluğu bana ödevimi hatırlattı. Tamamen affettim. Öbür yanağımı uzatmak, kaftanımı aldıklarında gömleğimi de vermek istiyorum..
.