ZehrAktaŞ
@ZehrAktaS
Adım ZehrAktaŞ, Henüz bu platformda yeniyim. Geldim gidiyorum yalan dünyadan diyerek her telden yazdığım yazılarım ile sizlerleyim...
Çocuk gelişimi, okul öncesi, tarih, kültürel mirası koruma, turizm, bilgi yönetimi, bilgisayar işletmenliği.
6 Aralık 1997
5 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Son zamanlarda iyice hissizleştim. Birisi ağzımı yüzümü yamultsa bile "gık" diyesim yok. Sanırım ruhumu uzun zamandır kullanmayı bıraktım. Ya da insanlar bana bunu yapmam gerektiğini kafama vura vura öğretti.
Hahhhh. Söylesenize... Neden insan sevdiği tarafından sevilmez yahut sevmediğin ot burnunda biterdi? Neden çocuklar daha çok ağlar sanılırken, yetişkinler daha çok ağlardı?
Aslına bakarsanız ben bunun cevabını uzun süredir biliyordum... Biliyordum ama idrak etmek dahi istemiyordum.
Zira bunun gerçekliği büsbütün bedenimi incitiyor, sarsıyor hatta sancı krizlerine sokuyordu. "Tamam" dedim kendi kendime, "tamam, her şey olduğuna varır." Sonuçta bu dünya sınav dünyasıydı. Başıma gelende, gelecek olan da hepsi benim sınavımdı.
İşte bu yüzden "tamam" dedim kendi kendime, "tamam". Çünkü her şey olacağına varırdı...
- ZehrAktaŞ
Okur Takip Önerileri
Babamın Aşamadığı Kalın Demirleri
Sabah kalktığımda bütün bedenimde derin bir uyuşukluk hissediyor, büsbütün tüm benliğimi saran bir acıyla baş etmeye çalışıyordum sanki. Öyle ki yataktan kalkmak ve kalkmamak arasında düşünürken içeriye birdenbire babam geldi.
"Hadi uykucu uyan, gün doğdu. Bugün doktorun seni ziyarete gelecek" diyerek benimle şakalaştı. Ardından daha o