Gerçekten ihtiyaç duyulan şey, yaşama yönelik tutumumuzdaki temel bir
değişmeydi. Yaşamdan ne beklediğimizin gerçekten önemli olmadığım, asıl
önemli olan şeyin yaşamın bizden ne beklediği olduğunu öğrenmemiz ve
dahası umutsuz insanlara öğretmemiz gerekiyordu. Yaşamın anlamı
hakkında sorular sormayı bırakmanın, bunun yerine kendimizi yaşam
tarafından her gün, her saat sorgulanan bililen olarak düşünmemiz
gerekirdi.