Zehra Aksu
@Zehrakksuu
Burayı etkileşim amacı gütmeksizin kalbime, düşüncelerime ve hayatıma dokunmuş her bir yazıyı biriktirmek için kullanıyorum.
DEÜ Resim Öğretmenliği
50 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Sınırları tanıyan, benimseyen, bu sınırlara uyum gösteren hiçbir insan, karşı çıkmanın sonundaki bireysel bağımsızlığa erişemeyecek. Hem karşı çıkıp, hem de sınırlarda yaşayan insan, yaşamı boyunca çıkmazından sıyrılamayacak.
Okur Takip Önerileri
Belki de çöl kendisine sahip olmayı gerektirmeyen Aşk’ı açıklayabilirdi.
Ay Karanlık- Ahmed Arif
‘Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık..’
‘Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N’olur gel,
Ay karanlık..’
‘Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...’
Ahmed Arif- Ay Karanlık
Rüzgarda asi, körsem
Senden gayrısına yoksam
Bozuksam
Can benim, düş benim
Ellere nesi?
“Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa,
Yağmur yağdıkça bir gecekondunun damı gibi içine ağlıyor”
Didem Madak
Bir insanın dini görüşünü bildiğin zaman, onun biraz daha aydınlanmak istediğinde ne tür dini kitaplara başvurduğunu, yanlışlıkla istediğinden daha fazla bir aydınlanma yaşamasın diye ne tür kitaplardan kaçındığını bilirsin.
-Tanrı’nın özünde dürüst olan bir insan yaratabileceğine inanmıyor musun?
-Evet, Tanrı’nın bunu yapabileceğini biliyorum. Aynı zamanda bir tane bile yaratmadığını da biliyorum.
Dün sabah sana küfürlü bir sayfa karaladım, zarfladım, pulladım. Sonra kıyamadım postaya vermeğe, kendimden utandım. Yırttım attım. Beni affeder misin?
Sağ kalırsam, görecek günler var Leyla. Asıl yaşanmağa değer, ağrısız, riyasız, harikulade günler. “Ağrısız” dedim, bu benim kendim için bir hayli güç ama ne ziyanı var? Bir benim ağrımın ne önemi olabilir ki.
Melodram artistiymişiz de haberimiz yokmuş meğer!
Bu bok soyu alışkanlıklar, töreler, günah sevap ve ayıplar köleliği olmasa... Bütün tedirginliğimiz bundan. Bundan yüzünü hayalledikçe ağzımın acılaşması. Şiirimdeki korkunç çırpınış, doymazlığım ve ölesiye beni terk etmeyecek hiçlik...
Senden bir şeyler ummak... Umutların en olmazı da bu belki.
“Sus, kimseler duymasın,
Duymasın, ölürüm ha.
Aymışam yarı gece,
Seni bulmuşam sonra.
Seni kaburgamın altın parçası.
Seni dişlerinde elma kokusu.
Bir daha hangi ana doğurur bizi?”