Ben böyle başkalarının acılarını bilmekten çıkan hiç bir teselliyi kabul etmiyordum. Hattâ, bence, bilakis başkalarinın memnuniyetleriyle sevinmek biraz safdilâne olacak ama, elbette bundan iyiydi.
Fakat içimizde, bizim "ahlak" tarafımızla hiçbir şekilde münasebete geçmeyerek hadiseleri muhakeme eden, neticeler çıkaran ve tedbirler alan bir "hesabi" tarafımız vardı ve lafta değilse bile fiilde daima o galip çıkıyor ve onun dediği oluyordu.