Nefsin, kabre gelmeyecek olan şeylerden ancak zaruret miktarı faydalanması gerekir. Kişi yeme, evlenme, giyinme ve barınma hususlarında zaruret ve muhtaç olduğu kadarıyla yetinmelidir. Eğer o bunlardan daha çok faydalanırsa, o zaman onlarla ünsiyet ve ülfet kurmuş olur. Bunlar sebebiyle de öldükten sonra tekrar dünyaya dönmek ister. Oysa dünyaya dönmek isteyenler sadece hiçbir şekilde âhirette nasibi olmayan kişilerdir. Bundan kurtulmanın yolu ise kalbin Allah ile meşgul olması, Onu sevmesi ve tefekkür etmesi, diğer șeyleri bırakıp Ona yoğunlaşması ile mümkündür. Buna da ancak Allah'ın gücü yeter. Dünyalıktan zikir ve fikre engel olacak șeyleri giderecek kadarıyla yetinmek gerekir. Kim bu hususun hakikatine ulaşamazsa, en azından bu hakikate yaklaşmaya çalışsın.
Alimler ve bilge insanlar, âhiret saadetini elde etmenin tek yolunun nefsi arzularından menetmek ve nefsin arzularına muhalefet etmek olduğu hususunda ittifak etmişlerdir.
Allah'ın (c.c) dışında bir şeyi sevmeye meyleden kalp, meyli oranında hastalıktan kurtulamaz. Ancak kişi o şeyi Allah sevgisine ve Onun dinine yardımcı olacağı için severse, bu durum hastalığa delalet etmez.
Sayfa 52
