Tütünümü, anahtarımı aldım, evden tam çıkıyorum, bir şeyin eksik olduğunu, eksik olanın ruhum olduğunu fark ettim. Önemsemedim. Yol, bana uygun bir ruh önerebilirdi.
Çalışmak, yoksulluktan, açlıktan ve hastalıktan başka bir şey kazandırmıyor insanlara. Her şey karşımızda! Tüm ömrümüzü, sabahın köründe gece yarılarına dek çalışıp didinerek tüketiyoruz. Çirkefin, aldatmacanın içinde sürünüyoruz. Kahroluyoruz. Öte yandaysa başkaları, çektiğimiz çileler sayesinde çatlayıncaya dek yiyor, içiyor, eğleniyorlar. Ve bizi, köpekler gibi tasmalı, zincirli tutuyorlar. Cehalet içinde bırakıyorlar, korku içinde yaşatıyorlar... Evet, hiçbir şeyden haberimiz yok ve her şeyden korkarız! Bizim yaşamımız, bir geceden ibaret, zifir karanlık bir gece!
Görmüyor musunuz nasıl yaşadığınızı? Soyulduğunuzu, aldatıldığınızı, kanınızın emildiğini görmüyor musunuz? Her şey size dayanıyor, yeryüzünde başlıca güç sizsiniz. Haklarımız ne peki? Tek hakkınız, açlıktan gebermek!..