Kendimi sisli bir bataklıkta hantalca yürüyen, nereye gittiğini bilmeden şuursuz bir çabayla bir ot öbeğinden diğerine atlayan bir acemi gibi hissediyorum.
O kadar perişan vaziyette, o kadar keyifsiz, hayat dahil olmak üzere dünyadan ve içindeki her şeyden o kadar bıkkınım ki şu anda ölüm meleğinin kanat çırpışlarını duysam umrumda olmaz.