Seviyorum seni delice
Hayata bağlılığımdın benim
Varlığın bana huzurken
Yokluğunla sınadın benim
Geçti alıştım sensizliğe
Dönmek istesen de gelme geriye
Kalbim sevginle dolup taşsa da
Aklım bir daha kabul etmezsin...
Nasıl hapishane insanın kafasında yarattığı
Hapishanedir
Hayatı sınırlayan hapishane odur ki
İlk fırsatta yıkmalıdır
Dünyayı daha iyi kavrayabilmek için....
Keşke diyorum keşke
Hiçbir şey bilmeseydim
Suya bakıp dursaydım ömrüm boyunca
Bir ırmak kenarında
Bir Deniz ortasında
Ya da kalbim
Sınırsızlığın müziğini bulmuş
Varlığın şarkısını kendine bırakmış
Bir okyanusa
Kansaydı keşke ...
İlkbaharda çiçek açtı sen yoktun
Yaz bitti gün söndü sen yoktun
Bahar bitti mevsim soldu sen yoktun
Kış geldi soğuk vurdu sen yoktun
Kar yağdı bugün her yer beyaz sen yoksun
Mevsimin yok mu senin hiç yoksun
Ne iş bu
Her yanına çicek yağmış
Erik ağacının
Işık içinde yüzüyor
Neresinden baksan gözlerin kamaşır
Oysa ben akşam olmuşum
Yapraklarım dökülüyor
Usul usul ...
Adım son bahar ...
Damla Damla sevgili.
Bir gün akıp gideceğiz hayatta.
Duvarlar yıkılacak açılacak bütün kapılar bilesin.
Benim Yüreğim sensin şimdi.
Seni vurur durur.
Ve yine Damla Damla çoğalıyorsun içimde.
Yılmaz Güney