Ah Ali Bey...Hem anneni hem biricik yarini üzdün değer miydi! Erkekler her yüzyılda aynı belli ki. Kitapta eğitimi ve zekasıyla sayfalarca tasvir edilen Ali Bey, durup düşünmekten yoksunlukla verdiği kararlarla birçok kişinin hayatına mal oldu. Kendi canını kurtardı ama yaşayacak bir hayat da bırakmadı kendine. En üzüldüğüm karakter ise Dilaşup. Kendi değerinin kıymetini bilmeyenler başkası tarafından hor görülmeye her zaman mahkumdur maalesef.
Oldukça akıcı bir kitap.Kitaptaki insanın halleri ile alakalı genel çıkarım ve psikolojik tahliller düşündürücüydü. Bazıları :
-İnsan her adımını mezardan uzaklaşmak için atar. Yine de her adımda mezara bir adım daha yaklaşır. (Nitekim her nefesi hayatı uzatmak için alır. Yine her nefeste hayatından bir nefeslik zamanı azalır!)
-İnsan bir garip hayvandır ki,her şeye alışır,her alışmadığı şeyden korkar.( Büyük ihtimalle, ölüm korkusunun insan türünün hepsinde ortak olması da ölüm bir şahsa bir kere geldiği için alışılması imkansız olduğundandır.)
-İnsanın hali budur. Bir amacın arkasında dolaşır, fakat ele geçmesine en fazla ümitli olduğu zaman yaklaşmaktan çekinmeye başlar.
-Ve en vurucusu: Bana göre insan dünyada bir kere yaşadığı gibi hayatında bir kere sever.