"Kürtler dünya yüzeyinde
Niçin her şeyden mahrum?
Her şeye niye oldular mahkum? "
Aşk ağır bir taş ya da ölü bir beden midir ki , sürekli olduğu yerde kalsın ? Aşkın yaşayan bir şey olduğunu bilmiyor muydu? Ona sahip çıkılmazsa , korunmazsa , sevilmezse , öleceğini bilmiyor muydu? Bir çiçek, susuz , topraksız ve güneşsiz yaşayabilir mi?
Bizi nasıl anlayabilirsiniz? Siz de biliyorsunuz ki; bilmek ayrı şey anlamak ayrı şeydir. Anlamak , bilmekten daha yakıcıdır. Çok yakıcı. Ve bazı şeyler vardır ki, yaşanmadan anlaşılamaz...
Okur Takip Önerileri
Neden bu kahrolası dünya her gün gözyaşlarıyla yıkanıp, yüreği yanıkların, çaresizlerin yakarışlarıyla , inlemeleriyle kurulanıyor. Niçin?
Taştan fışkıran bir pınar ol, suyu tutan bir kuyu olma.
Hayatı yaşanılır kılan dört sesin varlığıdır. Yüreğin sesi, kadının sesi, müziğin sesi ve suyun sesi.
Sanatın ruhu vardır ama insanın yoktur.
İnsanların ahlaksız diye nitelediği kitaplar insanları kendi ahlaksızlıklarıyla yüzleştiren kitaplardır.
Onu en çok kederlendiren, şu yaşarken ölen ruhuydu.
Zaten en iyimser tanımlamayla bile gençlik dediğin neydi ki? Ham olgunlaşmamış bir mevsim, sığ duyguların, hastalıklı fikirlerin hüküm sürdüğü bir zaman dilimi.
Tanımlamak sınırlamaktır.
Dünyayı kadınlar yönetir. İnanın vasatlığa hiç tahammülümüz yoktur. Derler ki kadınlar kulaklarıyla, erkekler gözleriyle severmiş. Erkeklerde sevme yetisi varsa tabii. :)
Bilmek felaket getirir. İnsanı cezbeden belirsizliktir. Sis bulutu çökünce her şey daha bir güzelleşir.
Bir kadın yeniden evleniyorsa, eski kocasından nefret ettiği içindir. Bir erkek yeniden evleniyorsa, eski karısına hâlâ âşık olduğu içindir. Kadınlar mutlu olma ihtimali için şanslarını denerler, erkeklerse mutlu olma ihtimali için risk alırlar.
Kadınlar yüreğimize sevgi tohumu ekip bize sevmeyi öğretir. Karşılığında bizden Sevgi istemek de hakları.