Zeynep Celep
Zeynep Celep
@Zeynep2989
Instagram @kitapliktan_kutuphaneye
9 January 1989
11 reader point
Joined on January 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Roma MS.300'lü yıllar.. bir tarafta görkemi, şatafatı, zenginliği, Colosseum'u ve senatosu ile yaşayan paganizm taraftarları, diğer tarafta ilk Hristiyanlar,eziyet gören halk, hem bilgi birikimleri, donanımları hem insan olarak yarenlikleri ile beden güçleriyle her işte çalıştırılan köleler..
Colosseum, tapınak,yaşananlar...En dehşetli olanıysa bütün olan biteni bir seyirmişcesine merakla izleyen ve bundan keyif alan bir halk. Bu güruhun içinde bunu reddeden, 309 yıl bir uykuya yatan asırlar sonra uyandığında paganizmin son bulduğunu gören yedi kişi. En çok beni etkileyen karakter Barbar Yüzbaşı Geta ve buğday başağı kardeşinin hikayesi oldu. Aslında çok şey yazdım. Ama buraya hepsini aktarmayacağım. Sadece bilelim; insanlık hep aynı insanlık,burada önemli olan o yedi kişiden birinin hissettiğini hissedebilmek. Yıkılanın yerine yenisinin gelmesi neleri değiştirdi dersiniz? Başlarda karakterleri tanırken bir miktar sıkılabilirsiniz. Ama devam edin. Colosseum da yaşananları,tapınakta olanı biteni okurken insanlığımızı sorgulatıyor. Aklımın almadığı noktalar olsa da çok şey öğrendim. Ve Colosseum o zamanların dilsiz şahidi olarak hala ayakta.. Nazan Bekiroğlu farkı. Okuyun tavsiyemdir.
Nasıl keyifli bir kitaptı anlatamam. Bir solukta okuyup bitirebiliceginiz bir kitap. Ben okurken biraz zamana yaymaya çalıştım kahramanları anlayıp hissetmek istediğim için, hemen bir sonraki öyküye geçmemek için. Yoksa hemencecik bitebilecek keyifli sıcacık bir kitap. On iki öykü herbirinde farklı bir dünyaya daliyorsunuz. "Besim Usta'nın yerinde ben olsam varya oo.."diye kızarken ,Cevriye'nin farkındalığının etkisinde gülümseyip,"Kalk yerine yat"diyen Neriman Hanım'ın gelmişine geçmişine sayıyorum. Emeklilerin halinden anlıyor, Sevgi'ye bir bordo palto alasım geliyor, "Ayla Yenge'nin neyi var ki?" diye düşünüyorum Nasuha bir baba şefkatiyle sarılıyorum, Selim'in hikayesini okurken attigim "çer çöp" dediklerim şöyle bir gözümün önünden geçiyor. Arif ve Rosetta' yi okuyunca hakikaten "Amma oldu haa" diyorum gülümseyerek, sonra mi sonra Nuri'ye hak verirken buluyorum kendimi ve en son Seher canım Seher kocaman gülüp sımsıkı sarılıyorum " hoşgeldin iyi ki geldin" diyorum.
