Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Zeynep
Zeynep
@ZeynepKksl
"Hayat umutsuzluğun öte yanında başlar."
Bazı kitaplarımı satıyorum bakabilirsiniz :)
link.dolap.com/x5xac
20 September 2000
186 reader point
Joined on June 2017
Kaç ömür gerek yaşamayı öğrenmek için?
Son yıllarda tarihe tanıklık ediyoruz diyebileceğimiz tarzda iyi-kötü birçok olay yaşanırken bu kitabı okumak daha da tuhaf hissettirdi. Bir insanın sahip olamayacağı kadar uzun hayata sahip olan bir adam, Tom Hazard.. Tam 439 yıl. Kimlik değiştirerek birçok farklı hayat yaşama fırsatı var. Biz çoğunlukla tek bir meslekle hayatımızı geçirirken o,
Bir öykü kitabı için beklediğimden daha derindi. Yazardan okuduğum ilk kitap ve dilini oldukça beğendim. Akıp giden içten bir anlatıma sahip. Öyküler yarım kalmışlık hissi verse de öyle içine çekiyor ki beni rahatsız etmedi. Aslında sıradan insanların öyküleri anlatılıyor ama bana sıradan kavramını biraz sorgulattı. Kaybolan bir akraba, aşk acısı çeken bir arkadaş, kocası tarafından yaralanan bir kadın ... Hayatın içinden, herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği bir kitap ama sıradan değil. Öykü sevenler keyifle okuyabilir.
Bir dünya düşünün; bütün cinsiyet rollerinin tersine döndüğü... Çalışma hayatında çoğunlukla kadınların bulunduğu, ev işlerini yapanların çoğunlukla erkekler olduğu... Bu dünya başlarda eğlenceli gibi gözükse de aslında hem erkeklerin hem kadınların toplum içinde maruz kaldığı tüm psikolojik ve fiziksel şiddeti okuduğumu fark ettim. Bir yanda toplu taşıma şoförleri, şirket yöneticileri, hatta evlenmek için "Evin, araban var mı? Oğlumu rahat yașatabilecek misin?" sorularının sorulduğu kadınlar; diğer yanda dışarı çıkış saatlerine sınırlama getirilen, "Çalışıp ne yapacaksın evinin beyi ol." denilen, baskılara boyun eğmek zorunda bırakılan erkekler... Bunlar hepimize tanıdık gelen durumlar aslında. Ama bu kitabı özellikle kadın/erkek fark etmeksizin karşı cinsin işini hep kolay gören kişilerin okumasını tavsiye ederim. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Ataerkil bir toplumda kadın olmak ne kadar zorsa, anaerkil bir toplumda da erkek olmak eşit derecede zor olurdu. Belki içinde bulunduğumuz toplumu bir anda değiştiremeyiz ama bütün zorlukların bize yüklediğini sandığımız dünyadan çıkıp kadın/erkek tüm insanların sosyal alanda ve iş yaşamında zorlandığı noktalar olduğunu kabul etmeli ve birbirimize karşı daha anlayışlı ve yardımcı olabiliriz. Kitabı okuyanlar ne demek istediğimi anlayacaktır. :)
Reader Follow Recommendations
Polisiye olarak başlayan gerçeklerle süslenmiş bir distopya romanı.
Salgın, aşılar, aşıların etkileri, deprem ve sonrasında yaşananlar, nükleer bomba, sığınmacılar, yapay et üretimi, frekansların canlılar üzerindeki etkisi, uyduların herkesi ve her şeyi izleyip takip etmesi... Günümüzde konuşulan ve gelecekte de olabilecek daha birçok şey.
Ragnarok'a giden yolu ve bunun sebeplerini Loki’nin ağzından okumak çok güzeldi. Loki’nin kötü mü iyi mi olduğu hep kafamı kurcalamıștır. Kitabı okuyunca aslında ne tamamen iyi ne de tamamen kötü olduğunu fark ettim. Herkes gibi iyiliği de kötülüğü de barındırıyor ancak daha çok ortalığı karıştırıp eğlenmek taraftarı gibi. Kitabın olay akışı ve anlatımı genel olarak güzeldi. Mitolojiye ilgi duyanlar ve Loki’yi Marvel ile tanıyıp merak edenler kitabı sıkılmadan okuyabilir.
Bir canlının hayatının insanların yüzünden nasıl değiştiğini okuyoruz. Buck, altın arayıcılarına bir kızak köpeği olarak satıldı ve daha sonra fiziksel, duygusal olarak çok acı çekti. Dayak yedi, diğer köpeklerle kavga etti, bir süre sonra içindeki vahşi eğilimi -aslında özünü- fark etti ve o yöne doğru gitmeye başladı, onu çağıran ormana geri döndü. Buck içindeki vahşiliği seçmiş olsa da kitap boyunca bana Beyaz Diş'i hatırlattı. Çektiği acıyla, vazgeçmeyișiyle, güçlü duruşu ve sahibine olan sadakati ile... Sonunda ise kendi hayatını kazandı.
Belki de insan olarak biz hata yapıyoruz. Kendimizi dinlememekle, olmayanı oldurmaya çalışmakla...
Dili oldukça akıcı, hikâyeleri ise sıcak, samimi kısaca hayatın içinden bir kitap. Mevsim Apartmanı, on iki daireli bir apartmanda yaşayan birbirinden farklı yaşlarda, farklı mesleklerde ve farklı statülerdeki insanları anlatıyor. Yani farklı on iki yaşamı... Her dairede başka bir duygu ve bakış açısı gösteriyor. Yıl dönümlerini kutlayan yaşlı bir çift, eve yeni gelen bebeğe alışmaya çalışan kedi, çocukları olmayan bir çift, üniversite öğrencisi kız, yazamayan bir yazar, ailesinin ilgisinden mahrum kalmış bir çocuk ve daha fazlası... Hepsinin sevinçleri, öfkeleri, çaresizlikleri, umutları var. Sanırım o yüzden "Mevsim Apartmanı". Aynı apartmanda oldukları için karakterlerin yollarının kesişmesi de ayrı güzeldi. Kitabı okurken bir anda bir çocuk, bir kedi hatta bir çörek oluyoruz. :)
Hayatın karmaşasından kaçıp dinlenmek için uygun, çerezlik bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kapak tasarımı da ismine uygun olarak yapılmış. Dört katlı bir apartmanı saran sarmaşığın her mevsim aldığı şekil... Bazen çiçekler açmış, bazen de yaprakları sararmış.
Pablo Neruda'nın okuma yazma oranının düşük olduğu bir kasabaya sürgüne gönderilmesi ve sadece onun mektuplarını getiren bir postacı ile kurduğu dostluğu okuyoruz. Neruda sayesinde şiirle tanışan, hayata bakış açısı değişen postacı kendi şiirlerini yazmaya başlar. Hayata karşı bakışımızı değiştirecek, yapmak istediğimiz asıl şeyi bize gösterecek Neruda gibi bir dost hepimize lazım. Aslında bir yazarın okuma yazma oranı düşük olan bir kasabaya sürgüne gönderilmesi de farklı bir ceza biçimi sanki. Yine de sürgün bir hayatı okumak sandığımdan da güzeldi. İnce ve yormayan bir anlatımı var. Keyifli bir kitap.
"Șairlerin en yalnızıydım ve benim şiirlerim yöreseldi, acılıydı, yağmurluydu. Ama her zaman insana güven duydum. Umudumu hiç yitirmedim. İşte bu yüzden buraya kadar geldim, şiirimle ve bayrağımla."
Farklı seçimler yapsaydınız yașayacağınız farklı hayatları hiç düşündünüz mü? Tek bir farklı yol bütün güzergâhı değiştirebilir. Kitap aslında tam da bu fırsatı veriyor. Nora bir gün kendini gece yarısı kütüphanesinde bulur ve farklı seçimlerinin sonucu olan sayısız hayatlar arasında gezmeye başlar. Okurken bu fikir başta insana güzel, ilgi çekici geliyor. Hatalarımızı ve pişmanlıklarımızı geride bırakıp olması gereken veya olmasını istediğimiz hayata gidebiliyoruz sanki. Fakat denedikçe hiçbir hayatın mükemmel olmadığını hepsinin eksikleri olduğunu görüyoruz. Nora, hayatında birçok şeyden vazgeçmiş bir karakter. Büyük pişmanlıklarını tek tek telafi etse de bir hayatta olan diğerinde olmuyor. Saymakla bitmeyecek kadar çok hayat ve anlatılamayacak kadar çok hatıra...
Peki Nora hangisini seçti?
Kitabın dili oldukça akıcı gidiyor. Okurken sanki o kütüphanede geziyor, Nora'yla birlikte diğer hayatları yaşıyoruz. Düşünmeye sevk eden, farklı bakış açıları kazandıran bir kitap. Kesinlikle okunmalı.
Bir savaşın toprak kazanan, işgal eden tarafı olmak, bir de kaybeden ve işgal edilen tarafı olmak... Savaş zamanı topraklarını terk etmek zorunda kalan bir Arap ailenin evine yerleşen Yahudiler...
Savaşın insanlara ödettiği bedeller benim gözüme hep çok ağır gelmiştir. Bunu bu kitapla tekrar anlamış ve hissetmiş oldum. Ancak kitapta kurgu değil tarihi gerçekler daha ön plandaydı. Bu sebeple daha çok bir tarih kitabı niteliğindeydi. O yüzden duygu bağlamında yazacak çok bir şey bulamadım. Yine de savaşın, insanların hayatlarını ve bir ülkenin kaderini nasıl baştan sona değiştirebildiğini gözler önüne seren etkileyici bir kitaptı. Alıntıları kitaptan bağımsız olarak değerlendirilse bile çok anlamlıydı.
Kitap sanki dünyanın geleceğini anlatıyor. İnsanlara sağlık(!) bahanesiyle takılan çipler, devletlerin çoğu şeye yasak getirmesi, banka memurlarının, garsonların, güvenlik görevlilerinin robot olduğu, salgın hastalıklar yüzünden insanların toplu şekilde öldüğü bir dünya... Her yer robotlarla dolsa, her şey dijitalleșse bile biz hâlâ insanız. Kitapta dostların birbirleri için yaptıkları fedakârlığı okuyoruz. Bu yönüyle de bana Fareler ve İnsanlar'ı hatırlattı. Aynı oradaki gibi etkileyici bir sona sahipti. Bir distopyayı Türk bir yazarın elinden okumak da ayrı bir keyifti. Kitap oldukça ince ve dili gayet akıcı. Okunması gereken kitaplardan olduğunu düşünüyorum.
Amin Maalouf Semerkant kitabında şöyle der: Hiçbir şeye şaşırma, hakikatin de insanların da iki yüzü vardır. Bu kitap tam olarak bize bu cümleyi hatırlatır nitelikte. Zülfü Livaneli, bize hep alışılmış klişelerle, aynı şekilde anlatılan bir dönemin ötekini yüzünü ele almış. Farklı bir bakış açısıyla, dönemin padişahı Abdülhamid'in ağzından anlatmış. Tarihe böyle bakmak gerekir, objektif ve o dönemin gözünden. Yazar da bunu anılardan da yararlanarak güzel bir şekilde aktarmış. Dili de oldukça akıcı.
Kitabı tek bir cümleyle özetlemek gerekirse, "İnsanlar benden bahsederken neyi unuttular biliyor musunuz? Benim de bir insan olduğumu. Bir aile babası, gülen, ağlayan, hastalanan, neşelenen bir insan olduğumu. İnsanı değil sadece iktidarı gördüler."
