Zeynep nur

Zeynep nur
@Zeynepdk88
İstanbul
6 Ekim 2000
4 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
SESSİZ BİR YARA
Biz mi Yaşıyoruz işte… Hepimizi alçaltan bir dünyayı Sevmeyi öğrendik sonunda Konuştukça kalbimizde soğuyan Ruhumuzda taşa dönmüş Bir ana rahmi yalnızlığı Her sözümüzde bir ölüm ıslığı
Reklam
İYİ ŞEYLER DÜŞÜNMEK
Bir çürümenin ortasında Utancımıza tutunmuş İyi şeyler düşünerek Yaşamaya çalışıyoruz.
Ölüler Olmadan
Ağlıyorsun, özlüyorsun Benimle konuşuyorsun İçindeki kederi kaybetme Yazdığın yazıyım ben İçtiğin su Sustuğun şarkı Açtığın kapı benim Kapattığın yalnızlık ben. Ağıt, ağıt getirir bilmez misin Unutma Ölüler dünyayı sevemez ama Ölüler olmadan Yaşayanlar da sevemez dünyayı.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsan yaşlanınca Görüyor zamanı. Sonra çırpına çırpına Çocukluğuna koşuyor. Bir yaralı geyik Büyük yalnızlığa baka baka ölüyor.
Biraz Değiştim
Ne yormak istedim Seni, Ne de yormak kendimi Çok çalıştım Gitmeye de kalmaya da İkisi de aynı acı, ikisi de rezil Daha önce de gitmiştim Ama böyle kalarak değil Böyle kalarak değil.
Reklam