zeynepce
@Zeynepelifisler
Mihmân
Gazi/Özel Eğitim Öğretmenliği
Ankara
33 reader point
Joined on October 2020
Sabitlenmiş gönderi
"Biz kederin çocuklarıyız, siz sevinçlerin..."
"Bir ateş var, köhne mezarda tutsak;
Kabuk tutmuş karanlıkta, her kelime yasak.
ilk rüzgarla birlikte azat oldu bir nefes,
Küllerin ahde vefasıydı, göğe yükselen dumanları bağışlamak..."
"Sevgi bizim için yok artık
Yok artık bir daha sevmek
Hani giderken bana demiştin ya sen
Yolcu yolunda gerek"
Reader Follow Recommendations
"Hayat hiç sahnelenmeyecek bir oyunun tekrarlanan provasıdır..."
"Ezginin ayrılıklardan bahsettiğini tahmin etmek zor değil. Bu kadar hazin bir parça ancak hasretten söz edebilir ve bu kadar içli okumak için hasreti bilmiş olmak gerekir."
"Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe,bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana..." 
Ataol Behramoğlu
"Gri, dedi Zehra soluk soluğa. Hani o kar yağmadan fırtına kopmadan evvel gökleri ve denizi dolduran sessizliğin buz mavisi var ya! Sizin getirdiğiniz boyalar o rengi elde etmeme yetmiyor."
"Ermeni Ermeniliğini, Rum Rumluğunu fark ederken Türk de Türklüğünü fark etti. Bundan sonra tek çare bu yol üzerinde yürümek. Türk, artık ne gazellerdeki güzelin sıfatı ne de idraksizliğin zamiri. Bu yangından artık Osmanlılar olarak çıkamayız. Çıkarsak ancak Türkler olarak çıkarız."
"Gidelim" diyorum Yasemen'e. "Hiç kimsenin yurdu yok burada." Yasemen kibarca ekliyor, daha doğrusu düzeltiyor: "Yurtlarından ayrı kalmamak için milletlerinden ayrılmışlar."
"Her şeyin mükemmeline karşı sevk-i tabii içinde akan ruhu ancak kusursuzluklar içinde dinlenebilirdi. Yaradan kusursuz kurmuştu endazesini, yaradılış mükemmeldi. Ama kul kısmı dünyayı eğriltmekle kalmadığı gibi bu eğrilikten dolayı rahatsızlık da duymuyordu. İşte Büyükhanım en fazla da bunu anlamıyordu..."
"Hayatta bir meşgalesi olmalı insanın. Dünyanın karmaşasının tenhasında yer bulmalı. Kendiyle baş başa, ruhunun derinliklerinde dinlenmeli. Belki bir kalemin sivri ucunda belki bir kağıdın yumuşak dokusunda..."
"Seferberlik günü, Taht-ı Süleyman'ın örtüsünün saçak ucunda bir inci tanesiydim, zaman da bendim mekânda. Geçmişte değil şimdi tam içindeydim. Daha doğrusu 'geçmiş değil, şimdi de değil' deydim. Ne yarın vardı, ne dün ne bugün. Mutlak bir anın içindeydim."
"Herşey gelip, bilmekte çözülürdü, onda düğümlendiği gibi..."
"Gün gelir unutursun sevdiğin herşeyi... Hatırlamayı unuttum ben. Zamansız kaybolmayı buldum, yüreğim sızlayarak. Tersine döndü zaman, saymayı bıraktım artık saatler hep ölü..."
"... Bu kadar zaman yetiyor ona güvenmem için. Çünkü sevdim ve ben kalbiyle yaşayanlar zümresindenim."