İnsanlar evler inşa ettiler, çocuklar yaptılar ve dünyayı doldurdular. Ama yüzleri ifadesizdi; neşelerini ve üzüntülerini geride bırakmışlardı.
Şehrimiz buralarda bir yerde, ama biz burda değiliz.
96 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Sence hepimizin, Tanrı'nın yazdığı bir kitabın içinde yaşadığımızı düşünmek daha güzel değil mi? Eğer kitabı ben yazıyor olsaydım hatalar yapabilirdim ama Tanrı, kitabı doğru ve bizim için en iyi şekilde nasıl sonlandıracağını bilir.
Yoksa "çok geç" kalınmaz mı hiçbir zaman;yalnızca "geç " mi kalınır ve "geç" olması, her şeye karşın "hiç" olmamasından daha mi iyidir?
İnsanlar ne diye acının, ölümün hesabını tutardı hep, mutluluk da bir o kadar kaçınılmaz, hatta çoğunlukla çaresizlikten daha olasıyken."
Bir tek yüreği; vücudunun dışında kalan hiçbir şeye sahip değildi. Zaten hayat da onun sayılmazdı, yaşadığını sanırdı sadece.
Tabiatın bir hayatlar bütünü olduğu gibi, sevmenin de bir sevgiler bütünü olduğunu anladım.
