Yüzümüzde kaybolan anlamı ancak hatırlayarak buluruz… Kayıp güzel zamanları bularak… Acıyı hatırlayarak… anlatarak… Ruhumuzdaki gizli saatin çarklarını arayarak…
Bu sevgi insanın içinde doğuştan mıdır? Yoksa sonradan mı uyanır? Bunu bilmiyorum. Daha doğrusu, ben şöyle inanıyorum: Kitap sevgisi de bütün öbür sevgiler gibi doğuştan vardır; ama uyuyordur. Onun zamanı gelince uyandırılması gerekir.