Bütün bunlar, sonunda hayatın gerçekten kötü koktuğunu, şuurumu zedelediğini düşündürüyor bana. Bütün bunlar nihayetinde o cümleyi, Eyüb’ün kitabında yazdığı, her şeyin cevabının içinde saklı olduğu o basit cümleyi kurduruyor bana: ‘Ruhum hayatımdan yoruldu!’
Hayattan pek az şey istedim, o ise bu kadarını bile vermedi bana. Yakınımda bir kır, eser miktarda güneş, birazcık huzur, ezilmemek ve ne kimsenin eline bakmak ne de kimsenin elime bakması. İşte bu kadarı bile verilmedi bana; sanki duyarsızlığından değil ama ceketinden cüzdanını çıkarmaya erindiği için dilenciyi geri çeviren biri misali, hayat beni reddetti.
Okur Takip Önerileri
Çöküş dediğin, bilinçaltının elden kaçıp gitmesidir, neden denirse, yaşam bilinçaltı üzerinde yükselir; kalp eğer düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi.
176 syf.
·
Puan vermedi
