Ziya korkmaz
@Ziyadin
Kendi icinde mutlu olan biri....
Ana sınıf öğretmeni
Ankara
Ankara
Ankara
2 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Herkes kendi yalnızlığında yitik...
Oysa ben nerde görsem içindeki acıdan tanırım seni
Özlemini çektiğin ne varsa
tebessümlerinle alttan almış
Hep mutlu sanmışlar seni
Oysa ben nerde görsem içindeki acıdan tanırım seni
Okur Takip Önerileri
Biliyorum şizofrenik bir vakasıydı güzelliğin gençliğimin
Belki de tanrının bir cezası seni ondan çok sevmemin
Gitme diyemezdim sana,
bana hep çıkmaz olan sokakların
ona giden yolların kestirmesiydi
Yüreğinden tahliye olan kırılmışlığımı
gözyaşlarımın veresiye defterine yazıyorum.
Depremi bende yaşar, başka şehirlere onda taşınırdın
Ben geceyi maviye boyar, sen o gülüyor sanırdın
Korkuyorum Tanrı Duyacak
Seni anlatabilmek bir dilde…
Şakağında ağır bir sendrom garip
bir havaleyle uyanmış telaşlı bir çocuğun
kaleminden ve aykırı sevdalara adanmış
kısa bir öyküde nokta kullanmadan
sığdırabilmek seni uzun cümlelere cahilliktir bilirim.
Ülküsünde sen olan bir şiirin
örselenmiş sözleriyle bir serenatta
Kusurlarına mecazi anlamlar yüklenmiş
bu
Dön demiyorum sana
İçimde ölsen kâfi…
Ama korkma,
adın rehin tuttuğum anıların kayıp ihbarında
bulunduğu bir şiirin umut dolu mısralarında
ölü bulunsa da, bende ilelebet yaşayacak…
Taburcu olamadığımız bir sevdadan kalma
günahlarla açtığımız yaraları farklı şehirlere
taşımış, ölü ozanlardan dinlediğimiz şarkılarla
bıraktığı izin ikimizce aynı olduğunu anlamışız
Çok isterdim seni herhangi bir
dilin şiirsel abartısıyla güzelliğine
muadil bir kelebeğin kanadında
özgürlüğe adayabilmeyi
Karşılaşamıyoruz
Bir bilet almıyor, hiç kitap okumuyorsun
Bir öyküye vakıf olmuyor
bir şiirde çay demlemiyorsun
Karşılaşamıyoruz
Kaçak yapılardan gözlerine inşa
ettiğim şehirlere sığınıyorum
O saat bir gün bozulacak ve her sabah
sana uyanamayacağım diye çok korkuyorum
Bu şehirde deniz yok,
Dirhemdir mutluluklar
Çocukluğuma vasi atadığım salçalı ekmekle
kıvırcık saçlarında düşlerimi tarıyorum