Ayşe Zülal ÇAKIR
@Zqlal
Öylesineyim ^.^
Samsun
Samsun
1 reader point
Joined on December 2023
Şu anda okuduğu kitaplar
Ona çok fazla zarar vermiştim, o ise canının yandığını bir an bile umursamamıştı.
Sayfa 294Kitabı okuyor
Haklılardı Yankı, ben onlar kadar masum değildim. Ben çocukluk hayalleri olmayacak kadar suçluydum.”
Sayfa 310Kitabı okuyor
“Ne istersen yaparım yeter ki bana gülümse. Sen bana küstüğünde, ben çok kötü bir adama dönüşüyorum Lal, biliyorsun”
Sayfa 315 - BartuKitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Biz altı yetişkin. Yaşlarımız yirminin üzerinde.
Biz altı çocuk. Yaşlarımız onun altında.
Biz her ikisiydik. Onlar benim ilk oyun arkadaşlarımdı. İlk çocukluk hayallerimin mimarları ve ilk gerçek eğlencelerim. Sokak Nöbetçileri benim ilk parçam olmaya başlamıştı, minnettarlığımın ölçüsü artık olamazdı.
Sayfa 320Kitabı okuyor
Arkasından bakarken kendimi o sokağın ortasında yanlız kalmışım gibi değil de fazlasıyla kalabalıkmışım gibi hissettim. İçimde binlerce ses vardı, hepsi farklı farklı şekillerde haykırıyordu ve çevremde binlerce insan varmış da bana suçlayıcı bakışlarla beni alt ediyormuş gibiydi.
Sayfa 231Kitabı okuyor
Yirmi iki yaşındaydım ve hayatımda ilk defa çocukluğuma dönmeyi diliyor, o çocukluğumu Sokak Nöbetçileri’yle büyütmek istiyordum.
Sayfa 232Kitabı okuyor
Annem, ölmeden önce hiçbir acı hissetmemiş olmalıydı; bunun için onun elinde tuttuğu silaha minnettardım çünkü benim elimde tuttuğum silah bile beni öldürmemiş, acı çektirmek istemişti.
Sayfa 266Kitabı okuyor
“Beni affet,” diye fısıldadı en sonunda. “Beni affedin.” Beni çocukluğumla beraber kabulleniyordu, bu canımı yaktı.
Sayfa 274Kitabı okuyor
“Hiç intiharı düşündün mü?” diye sordum.
“Bir çok kez,” dedi yanıt olarak.
“Peki intihar ettin mi?” Cevap vermedi sezliğini korudu. “Bir insanın intihar etmek için birçok nedeni olabilir ama o an tek bir duygu hisseder: Nefret.” Omzumu indirip kaldırdım. “Ben kendimden nefret ediyorum senden değil.” Ben kendimi değersiz görüyordum, onu değil. Bunu söylemek istemedim
Sayfa 275Kitabı okuyor
Yalnız değildim. Kendimi bildim bileli yalnızdım ama bugün yanlız değildim; bugün hayatın öz çocuğu olmuştum ve hayat bana Yankı’yı getirmişti
Hayat öz çocuğunun saçlarını okşamayı bıraktı, omuzlarına dokundu ve bir adamın kollarına attı. Bu delilikti ama benim de akıllımın yerinde olduğu söylenmezdi.
Sayfa 151Kitabı okuyor
Yanlızdım çünkü silah benim elimde patlamıştı. Yanlızdım çünkü hep yanlız bırakılmıştım. Yanlızdım çünkü ölüme terk edilmiştim.
Yanlızdım çünkü ben hayatın evlatlık çocuğuydum ve hayat beni hiçbir zaman öz bir evladı gibi sevmemişti
Sayfa 149Kitabı okuyor
