Herşeyi çok bastırdım içimde. Duygularımı, yorgunluklarımı, acılarımı... Kimseye yansıtmadım hep üstesinden gelmeye çalıştım hep güçlü yanımı diri tutmaya gayret ettim ama bunu yapmak ruhumda daha da derin oyuklar açtı. Keşke herşeyi olduğu gibi kabullenip özgürce yaşayabilseydim tüm duygularımı ağlamam gereken yerde hıçkıra hıçkıra bağıra bağıra akıtabilseydim içimdeki tüm kiri. Bunu yapmadığım için kalbimin abanoz kesildiğini fark ediyorum uzun zamandır. Ve bu inanılmaz bir yorgunluk bırakıyor bedenime. Öyle yorgunum ki bu yorgunluk omuzlarıma o denli çöküyor ki ruhumu kamburlaştırıyor.
Deveye sormuşlar; "Boynun neden eğri?"
Deve: "Nerem doğru ki?" demiş.
Bunu anlayamayacak kadar kavrayışı kıt insanlar için şöyle açıklayayım: Sadece bir yerinin değil, her tarafının kusurlu olduğu anlamında kullanılan bir sözdür. Velhasıl kelam etrafımızda "Deve" gibi çok varlık var.
Reader Follow Recommendations
Sarılsaydık seninle, koca dünyanın yükünü yüklediği omuzlarımızda ağlasaydık birbirimize...