Ey adalet; ey güçlünün önünde dalkavuk,zayıfın karşısına zorba ve kahhar olan mefhum! Sana karşı duyduğum tiksinti ve nefret o kadar büyük ve derindir ki dünyadaki en kötü kelime bile bana senin önünde hissettiğim tiksinti ve nefreti verememiştir.
Savaş gerçeğinin kendisine alışamıyorum, esasen akılsızca olan bu şeyi anlamayı ve açıklamayı aklım reddediyor.Bir milyon insan bir yerde toplanıp edimlerine haklılık kazandırmaya çalışarak birbirini öldürüyor ve hepsi eşit derecede hasta ve hepsi eşit derecede mutsuz.Delilik değil de nedir bu?