"Ben...ben özür dilerim." diye söze girdim ve daha fazla konuşamadım hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Noelle , Bana sert bir peçete uzattı.; Ellerim titreyerek yanaklarımı sildim. Maya ve arkadaşları yüzünden hala acıyordu.
"Hayır asıl özür dilemesi gereken benim." dedi Noelle "Aç olmadığın hâlde seni yemeğe getirmemeliydim. Ben düşündüm ki..."Duraksadı."Düşündüm ki buranın çok kötü bir yer olmadığını görürsen korkunu bir nebze olsun yenebilirsin .Umutlar tükenmiş değil
"Şimdi bana nasıl hissettiğini söyler misin yoksa zorla öğrenmek zorunda kalacağım." diye sordu.
Omuz silktim."Baş ağrısı, boğaz ağrısı, ağız kuruluğu." Eskiden kalbimin durduğu yerde koca bir boşluk.