Allah bu ümmeti hiçbir zaman karanlıklar içinde bırakmadı daima kendi yıldızları ile süsledi dört bir yanı.. Ebu Hanife müslümanların yönetici olduğu dönemlerde rahat bir hayat yaşayamayan peygamberin ayrılışından uzun yıllar geçmemesine rağmen ümettin üzerine esen soğuk rüzgarlarda peygamberin talebesine talebelik şerefine nail olmuş. Parlak bir dönemde karanlıklar içinde mücadele etmiş ..
Biz onu doğunun batının fakihi olarak tanır, ilmi meziyetlerinden ötürü yâd ederiz fakat atladığımız ve onun en önemli bir meziyeti ; zalimin karşısında bu bir hükümdar dahi olsa sen zalimsin yaptığın zulümdür demesi olmuş. Algılarımızı değiştirelim lütfen büyük insanların hayatlarını okuyup araştıralım neden Rabbi onu bu kadar yükseltti Allah katinda yükselmeye aracı olan en mühim mesle neydi ki .. yalnızca bir mezhep kurucusu ve fakih değil aynı zamanda bir dava adamıdır kendisi. Bütün bir hayatı çile ile aşk ile geçen bir âlim.. Tek başına kendisine dost görünenlerle mücadele etti. Allah resulünün taş toprak ile değil ruhlara dokunup kalpleri imar ettiği memleketlerde kalpleri ihmal edip saray ve şatafatın imarcıları ile mücadele etti.. Ne büyük bir yalnızlık saray ve saltanatın içinde bir dava adamı.. Numan bin. Sabit hem çok heybetli mert hem de merhamet ve tevazu kokan bir misk ..
Allah uğrunda dolu dolu bir hayat yaşadı ve o hayat şimdi hâlâ yaşıyor .. O Rabbini sevdi davasını sevdi peygamberini sevdi her şey senin için Rabbim dedi .. Uğrunda sevdiği Rabbi onun hayatını yaşattı, yaşatıyor..
