Aysel YÜKSEL

Aysel YÜKSEL
@_Ayss_
^Gül Ey Saf Çelişki!^
İstanbul
25 Eylül 2000
14 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
184 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Şeker Portakalı
Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos
9.1/10 · 231,6bin okunma
Reklam
^Her şeyi işitiyor ve yaşamak istememeye devam ediyordum.^
Sayfa 169Kitabı okudu
^Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi. ^
Sayfa 169Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
^''Daha çok anlat,'' dedim. ''Hoşuna gidiyor mu?'' ''Çok. Elimden gelse, seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.'' ''Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?'' ''Gider gibi yaparız.'' ^
Sayfa 157Kitabı okudu
Reklam
^Bir gün Didinha bana, sevincin ''yürekte ışıldayan bir güneş'' olduğunu söylemiş, güneşin her şeyi mutlulukla aydınlattığını belirtmişti.^
Sayfa 148Kitabı okudu
^''Güzel bir köşe var. Yiyecek bir şeyler götürürüz. En çok ne istersin? '' ''Seni, Portuga.'' ^
Sayfa 146Kitabı okudu
^Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek.^
Sayfa 144Kitabı okudu
^Bir süre bu işyerini düşündüm. Orayı sevmiyordum. Orası her gün insanları yutan, akşam olunca da çok yorulmuş insanlar kusan bir canavardı.^
Reklam
^Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve üzgün kişiler.^
^''Neden benim gibi yapmayı öğrenmiyorsun? '' ''Sen ne yapıyorsun ki? '' ''Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum.'' ^
^''Önemi yok.'' Tam tersine çok önemliydi. Öyle üzgündüm ki, o kadar büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım ki, o an ölmeyi istedim.^
84 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.