B. AŞIK
@_B_A_
Zaten muhitimden uzak duruşumun, vahşiliğimin bir sebebi de kitaplarda tanıştığım ve benimsediğim insanları muhitimde bulamayışım değil miydi?
45 reader point
Joined on January 2020
Okuma Hedefleri
Zaman
Günlerdir aynadan gözlerimi kaçırıyorum.En son baktığımda karşılaştığım kişi ben değil, bir benzerimdi. Boynuma doğru inen beyaz şeritler, bir önceki yıldan daha belirgin daha istilacı görünüyordu. Bir o kadar da dikelek olan yeniyetmeler, bütün uğraşlarıma rağmen bir türlü yatışmıyordu. Hepsini tek tek koparmak istesem de kopardıkça çoğalır bilgisi beni durdurdu. Oysa sayılarının daha da artması oraya aitmiş gibi görünmelerini sağlayabilirdi. Bense zamana bırakıp yabancı ot gibi kalmalarına müsade ettim.
Bu tatsız duruma rağmen yine de gülümsedim. Yüzümdeki ilk gördüğüm ifadeyi bed bulup onun zihnimdeki etkisini silmek için mi, yoksa komik bulduğum için mi bilmiyorum ama bunu her aynaya baktığımda yapıyorum. Kendimi gülerken izlemek iyi hissettiriyordur belki de ya da gülmek bana yakışıyor mu diye bir bakıveriyorumdur. Yalnız değilsin mesajı da mümkün... Nedenini bilecek kadar özümü tanımıyorum.
İşte kendime bir gül(ü)vermişken, gözlerimin yanındaki çizgileri gördüm. Ne zamandır oradalar, bu kadar yoğun muydu, eğer öyleyse neden şimdi fark ediyordum? Gerçi ne zaman ve nasıl olduğunun ne önemi var, sonuçta artık oradalar.
Simetrik duruyorlardı yüzümde. Yalnız sol taraf daha belirgindi. Bilememişim biraz da gamzeme doğru gülmeyi.Sık sık sol'a doğru gülümsemişim ya da sol gülümsetmiş beni demek ki. Çizgilerin her biri farklı yönleri gösterse de varılacak yer malûm. Yaşlanma denen kuraklık... Ben gittikçe artık o da yerinde durmuyor üstüme üstüme geliyor. Zamanın yan etkilerine karşı yapacağım bir şey yok ama bundan böyle aynada her gülümseyişimin sebebini biliyor olacağım.
B.Aşık
-Yani istifamı sunmaya davet edilmeyecek miyim?
- Sakin olun, huzur içinde uyuyun.
- Huzur içinde olmak için uykuya ihtiyacımız olmasa çok daha iyi olur, sayın başkan.
- Çok doğru söylediniz,
-Kim olsa söyler bunu sayın başkan, bu cümleyle akademi ödülü kazanacak değilim.
-Yine de benim alkışlarımla yetineceksiniz, -Bana ödülden fazlasını veriyorsunuz
(Görmek / José Saramago)
"Huzur içinde olmak için uykuya ihtiyacımız olmasa çok daha iyi olur " 🙄
Bu cümleyi okur okumaz "bu neydi şimdi?" deyip okumama devam ettim. Devamında yazarın, inatla gözüme sokmaya çalıştığını görünce şaşkınlık yaşadım açıkçası ve buna benzer basitlikleri az da değil. Mesela "çok uzun cümleler yazabilirim ben" der gibi, -virgülün de desteğini abartarak- kendini ispatlamaya çalıştığı gereksiz sündürmeleri okuyunca bir "Of!" çekiyorum. Nobel edebiyat ödülü almış bir yazar..! Hemen öncesinde yazarın "Körlük" romanını okudum. Orada da beni rahatsız eden, çok fazla atasözü kullanmaya kendini adamış olması. Atasözleri ve deyimler sözlüğü gibiydi.
Umarım ilerleyen sayfalarda keyfe gelirim.
Sizce klasikler ne zaman okunmalı ?
HAZIRSANIZ BAŞLAYALIM
Bazen okumaya klâsiklerle başlasam; hayatı, iyi ve kötüyü, savaşı ve barışı, siyaseti, siyasetçileri, tanrıyı, tanrının varlığını ve yokluğunu ya da tanrının var olup olmadığını artık sorgulamamayı daha erken öğrenebilir miydim diye merak ediyorum.
Kimi zaman çok geç kaldığımı düşünsem de en son yaşımın tam kıvamında