İnsanoğlu, evren denilen uzay ve zamanla sınırlı bir bütünün parçasıdır. Kişiliğini, düşüncelerini, duygularını, geri kalandan ayrıymış gibi algılar. Orada söz konusu olan bilincini etkileyen bir çeşit optik yanılsamadır. Bizim için bu yanılsama, bize yakın olan bazı kişilere karşı sevgimiz kadar, kişisel arzularımızı da sınırlayan bir hapis gibidir. Görevimiz, bütün canlıları ve tüm güzelliği ile doğayı içine alacak kadar merhamet çemberimizi genişleterek bu hapisten kurtulmak olmalıdır. Kimse bu noktaya tam olarak gelemeyebilir ama böyle bir amacın peşinden koşmak, içinde yine de kısmen bir özgürlük ve temelde iç huzuru barındırır.
[Albert Einstein]