Berivan
@_Dharma
Kalemimin ucunu mürekkebe batırıyorum, tıpkı başkalarının göğüs geçirdiği, karşı çıktığı ya da dua ettiği gibi.
Lisans
23 April 2002
43 reader point
Joined on November 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Bilmedin ki; ben senin gurbetinde delirmemek için kalbimin aklıyla ördüğüm bir yıldızlı kubbede yaşadım.
"Kuşlar sözlerin arasındaki boşluktan sıcak ülkelere göçerler
Sözlerin arasındaki boşluğa
Bahçedeki kuru yaprakları süpürür insanlar
Sözler ağır alışveriş torbaları gibi
Gitgide taşınmaz olur Efendimiz"
"Canımı sıkıyor lafı dolandırmak. Öldürmekse öldürmek, başka adı yok bunun, ne istediğini bilmeli insan."
Reader Follow Recommendations
"Yazmak, müzik, dans, oyun, anlatmak... değil: Sen, içini çıkarıp vermek istiyorsun başkalarına. Başkaları da bilsin, sana baksınlar diye... değil. Sen gibi baksınlar dünyaya diye. Çünkü orada baktıkça, tanıdıkça, anlattıkça çoğalan, gerçekleşen bir acı var. Bütün organlarını yuvalarından çıkarıp başkalarına vermek istiyorsun. Bilsin bakalım onlar da, nasıl oluyormuş hiç anlaşılmayacak bir dilde oluşan bir başka evreni... taşımak... içinde."
"..bu sözü vermesinin nedeni, aşkın tuzaklarının, bir kadının isteklerini alabildiğine çarpıtabildiğini bilmesiydi."
"Ruhumu, korkularımı, kırılganlıklarımı; hükmeder gibi göründüğüm, ama aslında hakkında hiç bir şey bilmediğim bir dünyayla savaşma yeteneğinden yoksun olduğumu görüyor."
"Senin olan her şeyi terk et, kendini bütün zincirlerden kurtar, ol!"
"Bir de benim gibi zavallı hayalperestin hayatına bak! Öldüresiye monoton, gölgelerin, hayallerin, uydurma düşüncelerin tutsağı bir hayat. Kalbi çekilmez işkencelerle dolduran, hep kara bulutlarla kaplı, güneş yüzü görmemiş bir hayat! Oysa bu zavallı Petersburglunun da herkes gibi güneşe ihtiyacı var; güneşsiz görülmüş rüyaların bile değeri yok! İşin en acısı, en sonunda hayal alemi de o çok güvendiğimiz, sonsuz sandığımız alem yavaş yavaş yorulmaya, eski canlılığını kaybetmeye başlıyor. Bütün rüyalarımızı üstüne kurduğumuz düşünceler eskimeye başlayıp, yerine yenilerini de koyamayınca, hayal alemi de yıkılıp yerle bir oluyor ve geride kala kala çalı çırpı ve toz kalıyor fakat yaşayabileceğiniz tek hayat hayal alemiyse, sizi bekleyen başka bir hayat yoksa, ne yapacaksınız?"
"Siz hiç kimseyi sevmeyeceksiniz, fazla ve karışık düşünüyorsunuz. Sevmek kafa ile, düşünme ile değildir. Sevmek... Sevmektir işte !"
"Kalıcı mutluluğa inananların gamsızlığı içindeydim."
"Belki de sevdiğiniz insanları düşünüyorsunuz. Ama daha derine inersen, onların sevdiğin kişiler olmadığını görürsün: Bu aşkın sende yarattığı duyguları seviyorsun! Sen arzuyu seviyorsun, arzulananı değil."
"Esenliğimizi ilgilendiren her konuda, hayal gücünü dizginlemeliyiz: Yani öncelikle hayalimizde dünyalar kurmamalıyız; çünkü, onları kurduktan hemen sonra, üzüntüyle yeniden yıkmak zorunda olduğumuzdan, bize fazlasıyla pahalıya mal olurlar."
"Ölüyorum, Mısır ölüyorum.
Ancak şimdi biraz zaman dileniyorum ölümden.
Binlerce öpüşün en sonuncusunu, en zavallısını,
Dudaklarına kondurabilmek için."
“Pasajlar hep “yeşil” diye bitiyor. Benim ve senin ne varsa, ikiz ruhumuzda ne varsa her biri birer hafif parıltılı taşla, kompozisyona giriyor. Kahrın, bulunmaz ve yaratılamaz güzelliğin, dost ve kahraman ve çırılçıplak samimiliğin, büyüklüğün, namluların yivlerinde fışkıran güller, birer nilüfer dizisi olmuş prangalar."
"Sevgim ve umudumla sesleniyorum sana: sevgini ve umudunu fırlatıp atma!"
