Bahar T.
@_Euphoria
“ Güneşin anahtarını kitapların arasına saklamışlar... Bulanın yaşamı, gündüz olmuş... “
#32434422 #70419617
youtu.be/mLDrFmtKp3Y
1984
4526 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
…
Bir iç denize kıyısı olmalı mutlaka insanın. Etrafında korunaklı ulu bir orman. Denizde balık ormanda kuşlar. Durup durup söylediği bir şarkısı olmalı insanın, biraz aşk'tan yana, biraz özgürlük, çokça umut..
Sayfa 123 - sonçağKitabı okudu
“ses ve iz..”
mayıs ortasındayız sevgili
vakitlerden akşam üstü
havada efsunlu ve ebrûlî bir esinti
kalbimde telaşlı onlarca serçe
her birinin kanadında ayrı bir müjde
ve dilimde türküleri sevdanın..
…
Sayfa 76 - sonçağKitabı okudu
Merhamet..
Bu duygu insanı, serbestçe hakiki adalet ve insan sevgisine götürür..
Sayfa 74 - Dergah/ pdf
Okur Takip Önerileri
“şarkımın kayıp notası..”
sonra; ben hâlen yaşıyorken
bir şarkı söylersin belki bana
güzel günlerden bahseden
aşk dökülür içime yaprak yaprak
gitarının efsunlu tellerinden
kahve de içeriz belki
denize kıyısı olan
asude bir hayâlden geçerken
bahar gelir erguvanlar çiçek açar
kim bilir. kim bilir olur da
gelirsin diye aniden
toparlanıp gidemiyorum
bir türlü bu hikâyeden..
Sayfa 73 - sonçağKitabı okudu
“söyle; gülüşünü hangi şiir çaldı senden..”
…
kim harflerine böyle
hünerle işledi
hüznü ve güzü
ya sen! sen neden
kıramadın zincirleri
çözemedin düğümü
- heyhat
sözlerin kaç bahar açtırırdı
bozkırın koynunda bilsen..
…
Sayfa 3 - sonçağKitabı okudu
Bencillik..
Bu duyguya karşı koyan kuvvetler tabii ki vardır. Semavi olsun, hakiki ahlaki güdülerimiz olsun, bu kötücül duyguya karşı koyan bir şeyler muhakkak vardır. Çünkü, eğer ki bu sayısızca insanı eline almış kötücül duyguya bir şeyler karşı koymasaydı, bellum omnium contra omnes (Herkesle herkesin savaşı; Hobbes, Leviathan, l, 12) meydana gelirdi ki; bu durum insanlık için bir felaket olurdu..
Sayfa 60 - Dergah/ pdf
../kişinin idraki, vicdanı ona her zaman bir denge yolunu açar. Bu sayede kötülüğün ayartmalarına karşın, yine de iyilik korunabilir. Vicdan, insanı bu ayartmalara karşı dengeler. Bu öğreti sayesinde kişi, yılgınlık durumunu yenip iyi olmayı başarabilir. Yani iyi olan insan, hiçbir zaman daha zayıf bir kişilik olan kötünün durumuna düşmez. Çünkü vicdan, istencin kör arzusuyla başa çıkabilmektedir. Fakat sırf içlerindeki istencin zayıflığı sebebiyle iyi gibi gözüken kimseler de vardır. Haklı ve iyi davranışta bulunmak için büyük bir çabanın gerektiği durumlarda kaldıklarında ise böyle kişilerin gerçek yüzleri ortaya çıkar..
Sayfa 47 - Dergah/ pdf
Özünde kendisinden bile gizlediği..
Bir şeye saf tarafsızlıkla bakmak zordur. Çünkü insan daha çok kendi rahatından yanadır..
Sayfa 33 - Dergah/ pdf
Hani, çok önceleri, "Sadakat nedir?" diye sormuştun bana; ben de şöyle bir şey söylemiştim:
'Sadakat', kişinin kendinde bir kişiye bir yer ayırması, ve o yeri hep onun için korumasıdır..
Sayfa 174 - Metis/pdfKitabı okudu
“Olanaksızlıklarımız da katılır ilişkimize, olanaklarımız kadar..”
Seninle birlikte yapacağımız -yapacağımızı düşündüğümüz; birbirimize yapacağımızı söylediğimiz- ne çok şeyi yapmadık; bu da, herhalde, ilişkinin bir gereği..
Sayfa 163 - Metis/pdfKitabı okudu
../dün fethedilmiş bir ölüm, yarın ise peşinden koşulan bir doğuştu..
Sayfa 6 - VenedikKitabı okudu
“Hayran olunmamaya çalış, sevilmeye çalış..”
Bana 'hayran' olduğunu -söylediğini- söylediğinde, niye kızdım sana biliyor musun: Yalnızca Wittgenstein'in, Hayran olunmamaya çalış, sevilmeye çalış, sözünün aklıma gelmesi değildi, beni öfkelendiren.
'Hayranlık' zavallı bir şeydir - çarpık bir şey: Çoğunlukla, 'hayran' olunan, s a h t e bir büyüklük görünümü içindedir; 'hayran' olan da, y a n 1 ı ş bir küçüklük duygusu içinde...
Sahici ilişkide hayranlığa yer yoktur; çünkü, sahici ilişkide, iki kişi, birbirini iyi tanır -ya da iyi tanımağa çalışır (lar)-; iyi tanınınca da, her kişide ne kadar 'büyüklük', yücelik varsa, bir o kadar da 'küçüklük', alçaklık olduğu görülür - görebilen, görür..
Sayfa 103 - Metis/pdfKitabı okudu
İlişki, bağlılık olmalıdır; bağımlılık değil..
Sayfa 93 - Metis/pdfKitabı okudu
Öyle konuşurduk sen ile ben, o dille - öylesine yakın olurduk ki, bazen, garip bir duygu duyardım : akıllarımız öpüşüyormuş; zihinlerimiz sevişiyormuş gibi - birbirlerinin içine girmiş, orada buldukları yollarda elele yürüyorlarmış gibi..
Sayfa 87 - Metis/pdfKitabı okudu