Gamze ŞİMŞEK
@_Gamzee_337
Kafasındakilerden kaçıp kitaplara sığınan bir öğrenci ve fikirleri...
okur
2005
26 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hep ya da Hep
Bazen yeniden başlayabilmek için çökmek gerekir. Nedeni belli belirsiz yola devam edemezsin. Oksijen yetmez nefes almana. İçindeki sıkıntı fetheder her şeyini. Tamam dersin benden bu kadar. Yakarsın sana ait olmayan bir dal sigarayı. Son nefesine kadar içine çekersin. Senlik hareketler değildir ama pes etmek de senlik değildi.
Dön de bak arkana. Yürüdüğün yola, sürünerek çıktığın yokuşlara, yuvarlanarak indiğin uçurumlara. Yaraların henüz yeni kabuk bağlamışken düz yolda bırakamazsın. Olmaz.
Son nefesi üfleyip attıktan sonra o yalnız bir dal sigarının izmaritini, kaldır başını ellerini doladığın yaralı dizlerinden. Belki başladığın kuvvetle ilerleyemeyeceksin ama tecrübelisin. Bilmiyorsun belki önündeki yolları ama çukurda yada bir tümsekte yaralanmadan geçmeyi öğrendin. Ne demiş Hume: ”Eğer burada durup daha ileri gitmeyeceksek, niçin bu noktaya kadar geldik?”
Parlayan güneşi hisset ve bas üstüne izmaritin. Yaşamayacaksak bu hayatı, yürümeyeceksen bu yolu ne manası var ki cezasını çekmenin diğer tarafta?
KALBİN HAYKIRIŞI
Her şey karmaşanın düzenine kapıldı, gidiyor. Her kurtuluş çabası daha da batmama neden oluyor. Gözler her kapandığından aynı olay oluyor. Hep aynı şeyleri düşlüyorsun. Herkesin düşlediği şeyleri. Özel olmayan birçok kişinin yaptığı ve hâlâ yapabildikleri şeyleri yapmak istiyorsun. Ama hayat bu kadar mı? Herkes aynı geldi aynı mı gidecek?
Diğerlerini bilmem ama ben sorumluluk istemiyorum daha fazla. Sadece kitap satırlarında veya ancak yıllar sonra değeri bilinecek bir tablonun içinde dünyayı izlemek istiyorum. Sevilmek ancak sevmemek, kalabalık ama yalnız olmak, huzurlu ama melonkolik...
Keşke bu kadar olsam. Keşke mutluyken mutsuz, üzgünken neşeli olmak istemesem. Keşke yerin en derinliklerinde herkesin mutlu olduğunu bilerek tek başıma yapayalnız yaşasam. Sadece ben ve kitaplarım...
Okur Takip Önerileri
Bence en kötüsü de iyi bir şeyler yapmaya çalışırken yanlış anlaşılmaktır.
İnsan tuhaflıkları
Doğduğumuz anda öleceğimiz tescillendi ve ailemiz buna delicesine sevindi. Öldüğünüz anca sonsuz bir hayat verildi ve herkes buna hunharca ağladı. Her doğum gününde ölüme daha da yaklaştık ama herkes bunu hediyeyle karşıladı.