Düşüncemin en derinliklerinde kalan o kırıntı parçamin bile birikerek bütününü oluşturuyordun giderek . Ama hep eksik, hep yalnız ,hep boşluklu kalıyordu bir yanım... Belkide; Kelebek gibi bir yanım sonsuzluğa uzanıyordu ,uçmaya bekleyip solmaya hazırlandıktan sonra kaybolmaya yol alıyordu?