Gül kokuyorsun bir de
Amansız, acımasız kokuyorsun
Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun
Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun
Hırçın hırçın, pembe pembe
Öfkeli öfkeli gül
Gül kokuyorsun nefes nefese.
Yüreğimi sınırların ötesinde vurdular
Hz. Eyüb'ün sabrında sallanıyorum
Kalbim sallanır.
Sabırlar öğret bana derviş...
Reader Follow Recommendations
Terapistim dedi ki:
"Küçüklüğünden beri hiç çocuk gibi hissetmemişsin, senin sadece yetişkin olmana izin verilmiş."
Aşk ile yola çıkmaksa niyetin,bela ile imtihan edilirsin.
Zü'l Celal'i Ve-l ikram.
Önce kahır, sonra ikram...
Hikâyenin sonunu biliyordum, canımın yanacağınıda. Genede seni yaşamak istedim.Bazen hikâyenin sonunu bilmen onu tekrar okumayacağın anlamına gelmez.
Hayatın bu yetersizliği, dayandığı şeylerin hemen bozulup çürümesi nereden geliyordu?
"Kırılan bir heveste takılı kaldı ömrüm,
- Ne çok öldük biraz yaşamak için .."
Nasıl başlanır söze?
Ne aktarılır yaşam ile ilgili, ne paylaşılır insanlarla ...
Birşeyler paylaşılacak kadar güvenilir mi insanlara ?
Kara kara düşünüp kendi içinde yaşayıp eritmek en mantıklısı değil midir?
Yaşar Kemal'in dediği gibi ;
Demir olsam, çürürdüm.
Toprak oldum da dayandım.
İnsanlar için gözünü feda etsen, zaten kördü derler.
Eğer aklını kaybedersen zaten deliydi derler.