Günler tıpkı uzak partiden gönderilmiş ,sarılıp sarmalanıp paketlenmiş figürler gibi gelir ve geçer ve hiçbir şey söylemezler .Ve biz açmazsak eğer getirenler o hediyeleri sessizce alıp götürürler
-"Ben hayattan başka şeyler bekliyorum ”. Bunun üzerine ,’Ne bekliyorsun ?‘ diye sormuştu İrfan . -Bilmiyorum ,zaten işin güzel tarafı da bu değil mi !Hayatın karşıma ne çıkaracağını bilmiyorum ”
İnsan kendi adını on kez üst üste söylediğinde bile yabancılaşıyordu da ,doğumundan ölümüne kadar taşıdığı `ben’ bilincine ya da `kendi ‘damgasına niye yabancılaşmıyordu ?
“İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var... ”