İLKNUR
@_RuhumunAynasi_
Gidebildiğin yere kadar git.Kalbin yeri mutlaktır.
Stefan Zweig bir eserinde yazmış.
"Kişi her şeyden kaçabilir yalnızca kendinden asla."
CÜ/İİBF-İKTİSAT
AÜ/LABORANT VE VETERİNER SAĞLIĞI
AÜ/ADALET
Baytar
Lisans
Sivas
Sivas, 24 Ekim 1985
524 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Ölümün olduğu bu dünyada, hiçbir şey çokta ciddi değildir "diyen bir adam ancak tüm yapıtlarının yakılmasını vasiyet edebilirdi.
Yalnızlığımızı, korkularımızı, kendimizden uzaklaşıp tanımayacak derecede kendimize yabancılaşmamızı, iletişim çağındaki iletişimsizliğimizi bize anlattı.
FRANZ KAFKA "kendimden başka hiçbir eksiğim yok" diyebilecek kadar da kendine dürüsttü.
Bence olgunlaşmanın ve insan olabilmenin katsayısı da bu aslında.
Kendine ne kadar dürüst olabildiğin...
Barış demiştir ve güvercin tıkmışlardır boğazına
Bu yüzden edep kuralı gözetmez Anadolu ermişi
Bu yüzden kimi zaman zordur ayırmak
Üstünü başını yırtmış ağıtlardan şiiri
Bir dostluk hastalığı senin şiirin
Sümbül diye genzine bastırırsın akrebi...
Ayışığında oturuyorduk
Bileğinden öptüm seni
Sonra ayakta öptüm
Dudağından öptüm seni
Kapı aralığında öptüm
Soluğundan öptüm seni
Okur Takip Önerileri
Biz kırıldık daha da kırılırız
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
Hırsız da bilmiyor çaldığını
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki
İlk güzel günleri de yaşarız belki
Kekre bir şey var bu havada
Geçmişle gelecek arasında
Acıyla sevinç arasında
Öfkeyle barış arasında
Unutma ki
İnsanlarımız gibi aşkımız da
Kazılarla bulacak kendi güneşini...
Kan görüyorum taş görüyorum
bütün heykeller arasında
karabasan ılık acemi
uykusuzluğun sütlü inciri
kovanlara sızmıyor.
Annem çok küçükken öldü
Beni öp, sonra doğur beni.
"Hayat her gün yeni bir umut, yeni bir heyecan getiriyordu insana. "
"Ölümün yüzü soğuksa, ruhun yeniden dirilişi sancılıdır. "
Kendisiyle çevresindeki insanlar arasında pus yığını oluştu. Ortalık toz dumana karışmış gibiydi. Hiçbir şey açık seçik değildi. Sanki karanlık bir gecede çölde yolunu kaybetmiş bir yolcu gibiydi. Düşlerin alaca karanlığında çevresindeki her şeyin titreştiğini, her şeklin ürkütücü, korkutucu bir biçim aldığını, binalann dev gibi yedi sekiz başlı bir yaratığa dönüştüğünü, nesnelerin ve insanlann üzerine karabasan gibi çöktüğünü, kara deliğin içine doğru savrulduğunu görür gibiydi. Her şey tuhaf her şey anlamsız bir duruma dönüşmüştü..
Kendisiyle çevresindeki insanlar arasında pus yığını oluştu. Ortalık toz dumana karışmış gibiydi. Hiçbir şey açık seçik değildi. Sanki karanlık bir gecede çölde yolunu kaybetmiş bir yolcu gibiydi. Düşlerin alaca karanlığında çevresindeki her şeyin titreştiğini, her şeklin ürkütücü, korkutucu bir biçim aldığını, binalann dev gibi yedi sekiz başlı bir yaratığa dönüştüğünü, nesnelerin ve insanlann üzerine karabasan gibi çöktüğünü, kara deliğin içine doğru savrulduğunu görür gibiydi.
Her şey tuhaf her şey anlamsız bir duruma dönüşmüştü.
Aşk beklemez, insanın içini alev alev kor ateşler gibi yakar, bütün varlığını bütün bedenini sımsıkı zarar insanın içini ürpertir, öyle acılar öyle ızdıraplar verir ki ne olduğunu anlayamazsın.”
İnsanoğlu gençliğinin kıymetini bilmeli, eğer çalışmaz tutumlu olmaz, ileriyi görmezse maalesef hayat sana acımaz diye düşündü.
Evlat şunu da kafanın bir kenarına iyice yerleştir, çok kan dökülür, çok türküler, ağıtlar yakılır güzeller uğruna tarih zayıf ve karasız insanları yutar.
Düşüncelerim, duygularım öyle karışık ki sanki bedenimi ve ruhumu terk etmişler gibi...
Sözle anlatılmaz bir ızdırap içindeydi ve duygularına gem vurmakta zorlanıyordu. Acının ve hüznün kaderiyle baş başa kalmıştı.
Geçen günler kimi zaman insana huzur ve mutluluk veriyor, kimi zaman karabasan gibi insanın üzerine acımasızca çöküyordu.