Küçük yaşta beğeni ile başlayan yakınlık artık aşk olmuştu kadın için ve bu uğurda her şeyi yapmaya hazırdı. Bir insan nasıl kendisini yok sayıp, başkası için yaşayabilirdi işte o öyle yaptı.. Sonunda onu hiç tanımamış olan adam için onun çocuğu ile birlikte geri gelmemek üzere gitti..
Bir insana bu kadar tutkuyla bağlanmak doğru mu? Onu gözünde yüceltmek, kendine saygını yitirecek duruma gelmek, sen kendini unutmuşken onun seni hatırlamasını beklemek mümkün mü? Kitabı bitirdiğim de bu sorular geldi aklıma.. sonra kendimce şu sonuca vardım, insan hiç bir zaman kendi iradesini kaybetmemeli kimse için, ben ben değilsem eğer, duruşum düşüncem bi insana göre şekil alıyorsa yani hiç bi varoluş sebebim kalmaz ki..
