İnsan yaralarından ibaret. Yaralari kanadıkça hatırlıyor, yüzleşiyor, düşüyor, yeniden başlıyor. Kabuk bağladığını zannediyor ama yaranın hafızası hep kendini tekrarlıyor. Hep kaldığı yerden devam ediyor. 'Geçmiş' kelimesi hiç vücut bulmuyor yarada. Yara hep şimdiki zamana taşıyor kendini.