İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar.
Anarşi iki yüz takınır: yaratıcı ve yıkıcı. Bu yüzden yıkıcılar imparatorlukları devirirler; yaratıcıların daha iyi bir dünya oluşturabilecekleri, molozdan bir tuval yaparlar.
Otorite iki role izin verir: eziyet eden ve eziyet gören...
Kültürü hiçliğe gönderir; insanları korkan ve nefret eden mutsuz mankenlere dönüştürür.
Reader Follow Recommendations
Otoriter anlayışla yönetilen toplumlar takım halinde paten yapmak gibidir. Karmaşık, mekanik açıdan kesin ve hepsinden önemlisi başkasının keyfine bağlı. Medeniyetin kırılgan kabuğunun altında soğuk kaos çalkalanır ve bazı yerlerde buz inceciktir.
Parçalar, dizilişlerinin yol açtığı muzurluğu bizim kadar iyi anlayamıyor: bu felakete gebe; kayıtsız; yasalara uyan sürü, acımasız kaderin yarattığı dalgaya duyarsız. En çok etkilenenler en az anlayanlar oluyor.