"Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."
Bilmiyorum...
O yağan hasret kokulu yağmur,
Bir vakit seninde kalbine aşkı serpiştirir mi...
Ben kalbimde ki o hüzün çiçeklerini
Bu yağan yağmura borçluyum
Biliyor muydun ?
Bu yüzden benim çiçeklerim hep hüzün kokar.
İşte bu yüzden sana
Hep böyle hüzünle karışık
Nemli gözlerle bakarım...
Sorma bana yağmurdan sonra kokan o eşsiz toprak kokusunu,
Bende topraktanım
Ve sana her vakit hüzün kokabilirim...