Es selâmu Aleykûm değerli kardeşlerim.
Bu eseri bilerek ben yavaş yavaş okudum,eserin ana gayesi özellikle ilim talibi olan ve ilme olan isteklerimizin azaldığında,ve azmimizin azaldığı vakitlerde kendimizi doping uygulayacağımız eser.Söz konusu olan bu günlerde bu eser gerçekten bizim iştiyakımızı arttıracağından eminim.
Bilmiyorum ben okurken bazı yerlerinde çok şaşırdım bazı yerlerinde çok üzüldüm.Acaba gerçekten bizlerin ilme aşkı var mı? Sorusu aklımdan hiç çıkmadı.
İlme olan aşkından 30 yıl elleri ile yemek yemeyen Ubeyd İbn Yaiş,Elleri ile bir milyon hadis yazan Yahya İbn Main,Yolda yürürken mûteala eden Ebû Hilâl el-Askerî ve nice alimler ile gerçekten aynı yola baş koyduk mu, gerçekten biz ilim talebesi miyiz ?
Artık o kadar ki Alîm bir zat ekmeği sürekli suya batırıp yiyormuş, yanındakiler sormuş neden öyle yiyorsun diye "Ekmeği ıslatıp yemek ile,kuru yemek arasında 50 ayet kıraat etme süresi var" demiş...
Sûbhanallah!
Şu aşk şu azim ve bizim istikrarsızlığımız, ömrümüz akıp geçiyor vallahi ne zaman kendimize geleceğiz bilmiyorum.Rabbim bizlere de aynı aşkı, aynı istikrar ve azmi nasip etsin.
Eğer gerçekten ilme olan aşk'ları okumak ve kendinize yeniden bir reset atmak istiyorsanız gerçekten okumanızı tavsiye ederim kardeşlerim...