Aslında bu satırların arkasında çok dokunaklı bir hayat hikayesi yatmaktadır.
Kanser hastası olan kızının ben ölürsem ağlamayaksın söz ver demesi üzerine söz veren Orhan Seyfi'nin kızını kaybettikten sonra yazmış olduğu satırlar:
"Bir alev halinde düştün elime,
Hani, ey göz yaşım akmayacaktın."
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Bence kitap harika değil ama bu dönemde herkesin okumaya ihtiyacı olan bir kitap. Yani aslında bize duymaya ihtiyacımız olan şeyleri söylüyor. Okumaya başladığınızda ise zaten çok akıcı bir şekilde devam ediyor.
Yaptığım yorumları göz önünde bulundurmadan önce bu kitabı yorumlayan kişinin 16 yaşında oldugunu unutmayın. Bunu soylememin sebebi ise bu kitabı 16 yaşında biri sevebilirken 25 yaşındaki biri beğenmeyebilir.
SimyacıPaulo Coelho · Can Yayınları · 2023207,4bin okunma
"Hayat dediğin ne ki: Yürüyen bir gölge, bir zavallı kukla bu sahnede: Bir saat boy gösterip, boyun kırıp gidecek! Bir daha duyulmayacak artık sesi."
(Macbeth)