Bana öyle geliyor ki, gençliğimde severek yaşadığım zamanlar, pek tatlıydı. Nerede neşeli bir çalgı ve eğlence olursa, ayaklarım beni oraya sürüklendi. Derken sinsi ihtiyarlık bana koltuk değneğiyle dokundu, ben de mezarın kapısı üzerine yıkılıverdim. Neden bu tam o sırada açık duruyordu?
Sayfa 231 - pırıltı yayınları