-Ölümün gölgesinden bir an önce uzaklaşmalı.
-Mümkün mü bu?
-Evet mümkün!..
-Nasıl?
-Unutarak!
-Unutarak mı?
-Elbette!.. Unutmak olmazsa insanoğlu nasıl yaşardı bunca acı ortasında.
Kardeşim İbrahim bana mermer putları
Nasıl devireceğimi öğretmişti
Ben de gün geçmez ki birini patlatmayayım Ama siz kâğıttakileri ve kelimelerdekini ve sözlerdekini nasıl sileceğimi öğretmediniz
Dolabında asılı 25 gömleğinin sadece üçünü giydiğini ama arka sokaktaki komşusunun o beğenilmeyen gömleklere muhtaç olduğunu fark etmeli.
Zenginliğin ve bereketin, sofradayken önünde biriken ekmek kırıntılarını yemekte gizlendiğini fark etmeli. Annesinden doğarken tertemiz teslim aldığı gırtlağını ve aşırı beslenme yüzünden sarkan göbeğini fark etmeli, fark etmeliyiz çok geç olmadan... Ömür dediğin üç gündür, dün geldi geçti yarın meçhuldür....
O hâlde ömür dediğin bir gündür, o da bugündür...
Can Yücel
Gidilecek yolda belki yol bitmez, ama yönü doğrultamazsak nereye doğru gidileceğini de bilemeyiz. Daha açıkçası her tarafa gidilebileceğini düşünebiliriz. İnsan için önüne çıkan bütün yollar «yürünebilir» yollar ise o insan artık kaybolmuştur.