Bir insanın zihinsel çapına vakıf olmak istiyorsanız konuşurken yaptığı genelleme/tamimlere bakınız.
Okur Takip Önerileri
Türk sanat tarihi okurken aklıma şu beyit geldi:
Bülbülün yatağı bahçalar bağlar
Garibin yatağı kahveler hanlarrr
Dil insani delirtir.
Kendi kafalarına bir dünya tasavvuru oluşturmalarına çoğu lisanî ve hayalî orgulerden oluşturmaya, hayali bir dünya tasavvuru oluşturmaya ve onları gerçek zannetmelerine sebep olur. Halüsinasyondan zerre kadar farkı yoktur.
Türkiye'de ki ideoloji mensuplarının kafalarindaki dünya tasavvurlarının gerçekle münasebeti ne kadar ? Her grup aharını saçmalamakla itham ediyor.
Dilin dünyası gerçekliğin/şeniyetin dünyası değil.
Semantik ten anlamayan düşünemez de çünkü semantiğin ve mantığın kusurlarını bileceksin matematiğin kusurlarını bileceksin ki rasyonel muhakemenin kusurlarını da bilesin.
Şuurun sınırlarını bileceksin ki hal seni ne ölçüde yanıltıyor bir fikrin olabilsin. Adam halüsinasyonlari gerçek sanıyor. Ayağı yere basmadan hareket ediyor.
Bana göre felsefenin tarihi semantik tahlil/analizden ibarettir. Dilin dışına çıkamaz yani felsefeci. Realite ile bile temas edememiştir. İlmî bile anlayamamıştır.
Dilin bazı kavramlarının tutarsizligindan tartışılması dan falan ibaret kaldı bütün felsefe tarihi.
Her buğday tanesi bir başağa gebe
Her birimiz bir hakikate gebe
Bielsa hocamın bir sözü vardı: "Şu an yalnızlığın zirvesindeyiz" diye.
Milletleri ilâ eden yegane amîl mefkurelerdir. Türk milletinin 100-150 yıldır mefkuresi/ideal yok.
Asasen var aslında erkeklerin futbol ve araba.
Kadınların makyaj ve kıyafet.
Eskiden nizam-ı alem endişesi vardı.
İnsanlar neden güvercinler gibi hür ve serbest olmak isterler ki ? Aklı başında olmayıp ordan oraya gezmektense akîl bir şekilde esaret altında olmayı tercih ederdim.