arzuu
arzuu
@_arzuu__
Ecz.
AÜ
97 reader point
Joined on October 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Saramago 'nun daha önce "Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş" adlı kitabını okumuştum. Bu eser de en az onun kadar ustaca kaleme alınmış sürükleyici bir kitaptı. Çoğumuzun aklından geçmiş olan "Ya gözlerimiz olmasaydı, ya kör olsaydık dünya nasıl bir yer olurdu?" sorusunun mücessem bir tezahürü oldu bu kitap. Bir kişinin kör olması ile başlayan eser akabinde bütün insanlığın kör olması ile devam ediyoruz. Kitabın bir kısmını okuyup bıraktıktan sonra her defasında kendimi öyle bir durumdaymışım gibi hissettim. Yaşayarak okuyorsunuz resmen. Şuna da değinmek isterim ki bu kaos ortasında, yaşam savaşı verirken doktorun gözlüklü genç kızla eşini aldatması ve eşinin de buna müsamaha göstermesini eleştirmedim değil. Üstelik eşinin bunca fedakarlığından sonra biraz daha ihtiyatlı davranmasını beklerdim. Her şeye rağmen bu eser sayesinde sahip olup da farkında olamadığımız ve asla tam olarak olamayacağımız şeylerin kıymetini bilmiş oluruz. Büyük bir merakla okuduğum kısımlarının yanında üzülerek okuduğum kısımları da....
Jose Saramago, alışagelmiş konuların dışında kaleme almış olduğu bu eserde "Ertesi gün kimse ölmedi" ile başlayıp tekrar aynı cümle ile son buluyor. Bu durumu gerçekten yaşamak mümkün olmasa bile ütopik sayılabilecek bir ülkede yaşanmış olarak yazılması, ölümün mücessem bir hale gelmesi çok tuhaf ve sürükleyici geldi doğrusu. Kimsenin ölmemesi başta çok büyük bir sevinç yaratsa da daha sonra yerini büyük bir kaosa bırakır. İnsanlar artık hastalarından farklı yollardan kurtulmayı denemişlerdir. Kitabın bir kısmından sonra ölümün konuşmaya başlamış olması ölüm vaktinin geldiği insanlara birer zarfla bunu bildirmesi çok yaratıcıydı. Hastalıkların, kazaların vb. kötü durumların olduğu dünyada ölüm çokta korkunç bir durum olmasa gerek. Bilakis bulunmaz bir nimet gibi geldi. Okurların çoğunun da bu düşünceye katıldığı kanaatindeyim. Her bölümünde insanı tesiri altına alan bu kitabı herkese tavsiye ederim...
İnsanın içinde az da olsa kendini bulabileceği, bir sorgulama içerisine girebileceği farkındalık yaratabilecek bir eser olmuş. Tolstoy, kendi hayatından da izler barındıran bu eserde , ölümün kaçınılmaz olduğunu farkedip, intihar düşüncesi içerisindeyken bir anlam arayışına girer. Hayatı sorgulamaya başlar ve bir inanca yönelmeyi dener. Böylece hayatı yaşanılır kılabilecek bir mana bulur kendisine. Aslında her insanın böyle düşündüğü anlar olur. Neden yaşıyoruz sorusunu sorar hep. Ve sonunda hayatını idame edebilecek bir sebep bulur kendisince. Bu şekilde kısır bir döngü halinde devam eder.
Tek solukta, hiç sıkılmadan okunacak bir eser.
Reader Follow Recommendations
Sade, yalın ve anlaşılır bir dille yazılmış tek solukta okunacak bir eser. Kitap İhtiyar bir balıkçının önce günlerce hiç bir balık yakalayamaması ve daha sonra hayatındaki en büyük balığı tutmasını ele alıyor. Bu onun en büyük başarısı olmuştur. Balığı köyüne ulaşana kadar köpekbalıklarına yem etmiş olsa da onu yakalamanın verdiği gurur ona yetmiştir. Yaşına rağmen asla pes etmeyen bu balıkçıyı anlatan eserden çıkarmamız gereken ders aslında koyduğumuz hedeflere ulaşana dek peşini asla bırakmamamız, kendimize olan güvenimizi ve kararlılığımızı asla yitirmememiz gerektiğidir. İhtiyar balıkçı sonunda yenilmiş gibi görünse de aslında bunu yenilgi olarak kabul etmiyor ve o balığı yakalamanın başarısı bile ona yetmiştir.
Kitabın baş karakteri ismi verilmemiş, annesi babası tarafından terkedilmiş ve sadece dedesinin ona anlattığı masalara tutunan küçük bir çocuk. Çantası ve dürbünü ile arkadaşlık kurarak konuşur, Her zaman Isık göl de bir balık olarak beyaz gemiye ulaşıp ailesine kavuşmayı hayal etmiştir. Ve masaldaki Maral ananın, Çocuğu olmadığı için hergün kocasından dayak yiyen eziyet gören Bekey teyzesine bir beşik getirmesinin hayalini kurmuştur. Dedesi Mümin ise, torunun mutluluğu için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan, yanında olan tek kızı Bekey için damadı Orozkul'un her türlü eziyetine göz yuman fedakar bir karakter. Kitabın sonunda Mümin dede damadının yaptıklarına dayanamayarak yere yıkılır. Torunu, hayal dünyasında kahramanı olarak yaşattığı Maral ananın kesilmesine ve dedesinin öylece yerde yatmasına dayanamaz ve kendini Isık gölün serin sularına bırakıp boğulur. Kendi hayal dünyasında yaşayan bir çocuk için fazla ağır bir son oldu bu. Her ne kadar bırakıp gitmiş olsalarda ailesinin geri dönüp çocuğuna sahip çıkmasını ve Mümin dedenin de kızını Orozkul'dan kurtarıp mutlu bir şekilde hayatını devam ettirmesini isterdim. Kitabın sonunda mutlu olan tek kişi kitabın kötü karakteri Orozkul oldu. Aslında tam anlamıyla gerçek dünyayı yansıtıyor. Masum doğup ve masum hayallerle yaşıyor ve yaşadıkça, büyüdükçe içimizdeki insanlık duygusunu yitiriyoruz... Her şeye rağmen güçlü betimlemeleriyle okuyucuyu, çocuğun yaşadığı yerlere alıp götüren sürükleyici ve etkileyici güzel bir eserdi. Okunmasını tavsiye ederim...
