Gökçe yanik
@_birkahvebinkitap
Arkeolog
Lisans
198 reader point
Joined on October 2020
Okuma Hedefleri
"Ama unutma ki, sen her zaman 13 numaram olacaksın." Burnunu çekip parmaklarıyla yanağımı sildi. "13'ü kendime bağladım.
O aptal bahsi düşünerek acı bir kahkaha attım. "Bu konuyu duydun mu?"
"Evet." Shannon hıçkırmakla gülmek arasında kalırken başını sallayıp gülümsedi. "Ben kazandım."
"Artık 13'ü saklıyorum." dedi Shannon. "O yüzden işin bitince eve,yanıma dön. Tamam mı?"
"Bunu senin önünde bir daha yapmak istemiyorum." Düzensiz bir nefes vererek gözlerimi kapatırken boğuk bir sesle cevap verdim. "Sürekli dağıldığımı görmeni istemiyorum."
"Başka bir seçeneğin yok," Beni döndürüp kollarının arasına çekti. "Çünkü seni terk etmeyeceğim."
"Öldüğünü sanmıştım" diye itiraf etti. Zar zor duyulabilecek kadar alçak sesle konuşuyordu. "Bütün o kan? Yerdeki? Duvarlardaki? Kıyafetlerimdeki? Ağzından akanlar? Nefes alamadığı için çıkardığı o hırıltılı sesler? Lanet olsun ki kız kardeşim ölüyordu! Peki ya sonrasında gelen sessizlik? Hiçliğin sesi?" diye tıslarken avuçlarını gözlerine bastırdı. "O görüntüyü aklımdan çıkaramıyorum...İnan bana yapmayı çok denedim."
Reader Follow Recommendations
Karanlık beni sarmadan önce hatırladığım son şey, bedenimi kollarının arasına alan ağabeyimin dokunuşuydu. 'Beni bırakma,' diye fısıldamıştı kulağıma.
Geçtiğimiz bir yıl boyunca cehennemi yaşadık. Bugün öğrendiğim o felaketi buna dahil etmiyorum bile. Her şeyin canımı yaktığı ve nefes dahi alamayacağımı düşündüğüm gecelerim oldu. O anlarda yanımda sadece sen vardın. O çetrefilli yol boyunca attığım
her adımda yanımdaydın." Ekrana yeniden dokunup fotoğrafı göstererek devam ettim. "Bu fotoğraf, Bree. Bu kaybedecek olduğumuz şeylerin fotoğrafı değil. Bu, benim zaten kazandıklarımın fotoğrafı."
