Büşra Özdoğan
@_busraozdogaan
İngilizce Öğretmeni
Atatürk Üniversitesi
İstanbul
20 Nisan 1997
9 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
“Mutlu anlardan geriye kalan eşyalar, o anların hatıralarını, renklerini, dokunma ve görme zevklerini bize o mutluluğu yaşatan kişilerden çok daha sadakatle saklarlar.”
Bir istiridye, komşu bir istiridyeye dedi ki: "içimde büyük bir acı var. Ağır, yuvarlak ve canımı bir hayli yakıyor."
Diğer istiridye de, onu tepeden aşağı süzdü ve pek kayıtsız cevap verdi: "Gökyüzüne ve denizlere şükürler olsun ki benim öyle bir acım yok; ne içimde ne dışımda." O sırada yanlarından geçerken bu ikilinin sohbetine kulak misafiri olan bir yengeç söze girdi:
"Acinin olmaması ne hoş. Ancak komşunun içinde ona acı veren şey, harikulade bir inciden kaynaklanıyor."
İnsanlari anlamakta hala pek gerisin. Zannediyorsun ki hepimiz birer makineyiz ve evvelden kurulduğumuz gibi işleriz.Bir yerde bir bozukluk oldu mu,derhal orayı söküp atmak lazım.En kuvvetli insanin bile bazen ne kadar zayif anları, istediğinin tam aksini yapmaya mecbur olduğu dakikaları bulunduğunu nasıl inkar edebiliriz?
Okur Takip Önerileri
Thought in the mind hath made us. What we are By thought we wrought and built. If a man's mind Hath evil thoughts, pain comes on him as comes The wheel the ox behind . . . If one endure
In purity of thought, joy follows him
As his own shadow - sure.
“Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı, hem aptallık; hem inancın devriydi, hem şüpheciliğin; hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca Cennet’e gidecektik ya da tam aski istikamete.”
