Sabitlenmiş gönderi
Tel cambazı istiyordu ki dünya istediği gibi olsun. Bile bile aldanmaya vardırıyordu işi. Ama olmuyordu kendisi vardı.
Birlikte geçireceğimiz bir gelecekten neden söz ediyorsun, Milena? Olmayacağını bildiğin için mi?
Öyle bir sessizlik çöktü ki, bu sessizliğin içine seslenemiyor insan
Reader Follow Recommendations
koptuk birbirimizden, Milena, bana öyle geliyor...
Oradan kopamıyorsan suç yalnız sende değil, kendini suçlu bulup üzülme, asıl suç benim... Açıklarım bunu bir gün.
Olduğum yerin çekici yanı yok: Ne mutluluk var ne de mutsuzluk, iyilikten de yoksun suçtan da...
birçok şeyin başka türlü olmasını isterdim
En güçlü olduğumu sandığım günlerde bile, yeterince güçlü değildim..
Taşa bir çivi çakmakla görevlendirilmişim sanki, ama çivi de işçi de benim, Milena!
Yine de sormak lâzım
Kavuşmak
Denir mi
Hep bir arada bulunmaya?
Kendinden yassılmış olanı hangi kuvvet yıkacak?