Halil Cibran diyor ki ;
"Başka bir insanın hakikati, onun sana açıkladığı şey değil, açıklayamadığı şeydedir. Bu yüzden onu anlamak istersen, söylediğine değil söylemediğine kulak ver. "
İnsan sustuğu şeyler kadardır ve insan insanı, anlatamadığı yerden anlayabiliyorsa yakındır..
Şu koca dünya da içine bile sığamaz insan.
Hep bir ince çizgi üzere yürür, bilmez ki bir an.
Ölümü hep göz önünde san.
Mutlak bir güneşte sana ecelini taşıyacak,
Kıyametin, herkesten daha çok bekler seni sen de onu an.
O vaktini şaşmaz, geç kalmaz,
Baksana bir haline, hadi var sen de kefenim yok san.
Anlamak istemediklerin yolunu aydınlatan.
Insan değil midir kendini hep kör kuyulara atan.
Sus artık dinlemeyi öğren ,
Nere gidersin ey fani ?
Ders almadan,halden anlamadan .
Bir gönüle girip , duasın almadan ...
Ölümden ne korkarsın
Korkma ebedî varsın
Öyle bir ateşle yan
Alem bu deli sansın..
Aşkın deryası hoştur
Koştur ey gönül koştur
Sakın aldanma ey can
Hakk'tan gayrısı boştur..
Deli deli oldum
Dağa taşa sordum
Yâr oturmuş divanda ..
Yana yana durdum
Seni bana buldum
Vermem artık dünyada ..
Bile bile kandım
Aşkına daldım
Alem başka, Sen başka..
Pare pare yandım
Kalbime aldım
Ondan geldim ben aşka..