Ümid məhv oldusa, ölməyə nə var?
Daha ağlamaq yox, bu son gilədi!
Mən özü-özünü qurudan çinar,
eşq məni qurd kimi içimnən yedi.
Dözdüm, "Qürur" adlı sözü unudub,
hayıf, inanmadım, haqlıymış bürcün,
bəzən ləyaqətin daşını atıb,
dözdüm səni yaxşı tanımaq üçün.